மார்கழி 17
பேசிக் கொண்டே இருப்பேன்!
பேசிக் கொண்டிருக்கையிலே
பேச வேண்டும் என்பேன்!
பேசுவதற்கு வார்த்தையற்று
பெருமெளனம் புகுவேன்!
அத்தனையும் நீ அறிவாய்!
அத்தனையின் கணத்தையும்
நீ புரிந்து வைத்திருக்கிறாய்!
என் தேவைகள் யாதென
நீ தெரிந்து வைத்திருக்கிறாய்!
என்ற ஆழ்ந்த நம்பிக்கையிலேயே
என் நாட்கள் கழிகின்றன!
வேண்டுவன கொடு!
வேண்டினாலும் வேண்டாவிட்டாலும்
என்னுடனே இரு!
வேறென்ன கேட்பேன்!
என் வேந்தே!
என் வேண்டுதல்
நீ தானே!
விழித்தெழுந்து வா!
என் விடியலே!
விழித்தெழுந்து வா!
என் பாவை # 17
No comments:
Post a Comment