திருப்பாவை பாசுரம் 20
முப்பத்து மூவர் அமரர்க்கு முன் சென்று
     கப்பம் தவிர்க்கும் கலியே! துயிலெழாய்
செப்பமுடையாய், திறலுடையாய் செற்றார்க்கு
     வெப்பம் கொடுக்கும் விமலா! துயிலெழாய்
செப்பன்ன, மென்முலை செவ்வாய் சிறுமருங்குல்
     நப்பின்னை நங்காய்! திருவே! துயிலெழாய்
உக்கமும் தட்டொளியும் தந்துன் மணாளனை
     இப்போதே எம்மை நீராட்டு ஏல் ஓர் எம்பாவாய்

எம் பாவை 20

ஏதோ ஒன்றில் தேடுகையில் எதிர்படும் உன் இருப்பு;

எதில் தேடினாலும் எல்லாவற்றிலும் உன் சிரிப்பு;

கேட்காத புதுவடிவில் இசைக்கிறது உன் வேங்குழல்;

பார்க்காத உருவொன்றில் பளிங்கு போன்ற உன் முகம்;

பாரதம் சொல்லாத பார்த்தசாரதியின் முகம்தனை

பாவையர் யாமறிவோம்! பார்கடல் அரசே! உன்

கொண்டல் கொண்டையில் சூடி மகிழ்ந்திடவே

 தொடுத்துக் கொணர்ந்தோம் யாம் மலர்ச்சரங்களை

விழித்தன வண்டினங்கள் மலர்களின் மனத்தில்!

 விழித்தன சேவல்கள் அம்மலர்களின் ஒளியில்!

வாச மலர்கள் உன் வாசலில் காத்திருப்பதைக்

கண்டும் காணாமல் நீ மட்டும் உறங்குதியோ!

உறங்குவதாய் நடித்தனையோ!

அன்பைப் பகிர ஆண்டாளுக்கு மட்டுமே உரிமை

உண்டெனில் என்னை நித்தம் ஆண்டானே!

நானும் உன் ஆண்டாளே! 

உன் காக்கும் கரம் கொண்டு என்னைக் காத்திடவே

உடன் வருவாய் கண்ணா என்று நான் புலம்புவதை 

புள்ளினங்கள் கூவும்முன் பூவினங்கள் பூக்கும் முன் 

அண்ணலின் காதில் உரையேலோர் எம் பாவாய்!

-காஞ்சனா