எங்கெங்கோ தேடி அலைகிறேன்;

என்னருகில்தான் நீ அமர்ந்திருக்கிறாய்;

ஏதும் பேசாமல் நழுவும் தருணங்களில்

ஏதேதோ பேசிச் சிரிக்கிறாய்;

உன்னத உணர்வொன்றால் என்

உள்ளத்தைக் கழுவுகிறாய்;

கள்ளப் பார்வையொன்றால் என்னை

கடனாளியாக்குகிறாய்!

என்ன வேண்டுமாம் என் கண்ணனுக்கு

என்றெண்ணுகையில் மின்னலென மறைகிறாய்;

காத்திருப்பின் கனிகளால் என்னைப்

பூத்திடச் செய்கிறாய்;

பார்த்துக் கொண்டிருக்கையிலேயே என்னைச்

சேர்த்தெடுத்துக் கொள்கிறாய்;

பார்க்காத தருணங்களிலும் உன்னில்

கோர்த்தணைத்துக் கொள்கிறாய்!

உன் நீல விழிப் பார்வைகளில்

புலர்கின்றன என் நாட்கள்;

உன் ஈர இதழ் புன்னகைகளில்

மலர்கின்றன என் பூக்கள்;

அங்குமிங்கும் அலையும் மனதிற்குள்

உன்னை வென்றுவிட முனைகிறேன்;

எங்கெங்கும் தெரியும் உன் பிம்பங்களில்

என்னைக் கண்டறிய முயல்கிறேன்;

எள்ளி நகையாடி என்னை

ஏளானம் செய்கிறாய்;

தள்ளி நின்று கண்ணில்

தனல் மூட்டிச் செல்கிறாய்!

என் செய்தால் எனக்கு

உன்னைத் தருவாய் என் கண்ணா!

என் செய்தால் உனக்கென

என்னைப் பெறுவாய்?

எண்ணி மாளவில்லை

ஏராளமாய் கேள்விக்கணைகள்;

எழுகின்றன வினாக்களுக்கிடையே

எங்கிருந்தோ விழுகிறது ஒற்றை மழைத்துளி!

என்னிடம் பேசியது நீ தானா?

என் கண்ணா!

என்னிடம் பேசியது நீயே தானா?