என்னை எப்படியேனும்

விட்டில் பூச்சியாக்கிவிடும்

விளையாட்டில் விதியும்;

வீழ்ந்து விடலாகாது

என்ற வைராக்கியத்தில்

நானும்!

இன்னும் எத்தனை

தூரம் எனப்

பார்த்து விடலாம்

என்று தான்

இன்று விழித்தெழுந்தேன்

கண்ணீரோடு உறங்கப் போன

இரவின் முடிவில்!

எந்த வெற்றியும்

தற்காலிகமானதே-நான்

அறிந்தே இருக்கிறேன்

என்ற போதும்

தோற்றுப் போவதில்

உடன்பாடில்லை எனக்கு!

பொழியாதென்று அறிந்திருந்தும்

முகில் நோக்கும்

மண் போல

தீராதென்று உணர்ந்திருந்தும்

போராடிக் கொண்டுதான்

இருக்கிறேன் –தினம்

ஒரு போரில்!

நான் தண்டாயுதபானியா

நிராயுதபானியா!