Friday, November 4, 2011


செருக்கிழந்த சிங்கமாகிறேன்
அருவமாய் நீ என்னுள்
அசைந்து நகர்கையில்!
தவிர்ப்புக்கும் தவிப்புக்கும்
நடுவில் நடக்கும்
தர்க்கத்தின் உச்சத்தில்
தனித்தனியாகி விடுகிறது
அறிவும் மனமும்.
உறக்கமும் விழிப்புமற்ற ஓர்
உன்னத தருணத்தில்
உரக்க எழுகிறது
உள்ளுக்குள் ஒரு கேள்வி!
முதிராத இரவுகளில்
முடியாத புதினமாய்
கரையும் கனவுகளின்
கடைசி அத்தியாயத்தில்,
உன் கைகள்
ஏந்தி இருப்பது
எனக்கான
காத்திருப்பையா?
இல்லை….
கதவடைப்பையா?

No comments:

Post a Comment