ஒரு பேசாத வார்த்தையின்

பிரியத்தை பொதிந்து வைத்துள்ளது

உன் புன்னகையின் ஈரம்!

சொன்னாலும் சொல்லாமல் போனாலும்

சுவையாகத்தான் இருக்கிறது ஏதோ

ஒரு சுருதி பற்றி

சுழன்று கொண்டிருக்கும் விளங்காத

உன் பார்வையின் சங்கீதம்!

புரியாத மொழியில் நீ

சொல்லும் கவிதைகள் எல்லாம்

புதிதாக்கி விடுகின்றன என்

விடியல் பொழுதுகளை!

அழுக்கான என் அகந்தையை

அழகாகத் துடைத்துப் போகிறாய்

கடவுளின் கரம் பற்றி

தவழ்ந்து கொண்டிருக்கும் உன்

தளிர் மழலை விரல்களால்!

என் இருண்ட மனதின்

அர்த்தமில்லா அழுகைகளையும்

அகங்கார ஆர்ப்பாட்டங்களையும்- பெரும்

ஆரவாரக் கூச்சல்களையும் கூட

எந்தச் சலனமும் இன்றி

வேடிக்கை பார்க்கும் உன்

வெள்ளை விழிகளில்

வெளிச்சமாகத் தெரிகிறார்

நான் எங்கெங்கோ

தேடிக் கொண்டிருக்கும் இறைவன்!!

அன்று சொன்னவன் வார்த்தைகள்

இன்று புரிகின்றன!

தெய்வம் இருப்பது எங்கே?

அது இங்கே! வேறெங்கே?