திருப்பாவை பாசுரம் 13
புள்ளின் வாய் கீண்டானைப் பொல்லா அரக்கனைக்
     கிள்ளிக் களைந்தானைக் கீர்த்திமை பாடிப்போய்
பிள்ளைகள் எல்லாரும் பாவைக் களம் புக்கார்
     வெள்ளி எழுந்து வியாழம் உறங்கிற்று
புள்ளும் சிலம்பின காண்! போது அரிக்கண்ணினாய்
     குள்ளக் குளிரக் குடைந்து நீராடாதே
பள்ளிக் கிடத்தியோ பாவாய்! நீ நன்னாளால்
     கள்ளம் தவிர்த்து கலந்து ஏல் ஓர் எம்பாவாய்

எம் பாவாய் 13

உறக்கமும் கனவுகளுமாய் என்ன விளையாட்டு இது?

விழித்தெழும் நேரமிது! விக்கிரமா! கண் திறவாய்!

மாதர்கள் மாக்கோலமிட்டு மஞ்சள் மலர் மகுடமிட்டு

வாசல் அலங்கரித்து மகிழ்வுடனே அழைக்கும் குரல்

வாசனை எட்டவில்லையோ! காலம் மூன்றறிந்தவனே!

காக்கும் காலை இது! கார்வண்ணா! கண் திறவாய்!

அச்சமும் அய்யமும் எனை அண்டவிடலாமோ?

அச்சுதா! அபயம்! அபயம்! ஆருயிர் காத்திட வா!

ஆயிரம் அலைக்கரங்கள் அன்பாய் அழைக்கும் குரல்

ஆரவாரமாய் கேட்கவில்லையோ? அகிலனை அடைந்திலையோ!

மறை நான்கறிந்தவனே! மாதவா! மணிவண்ணா!

 மாந்தர் குலம் தழைக்க மணிவிழிகள் தாம் திறவாய்! 

இன்றாவது இன்றாவதென நன்று நாள் வளர்த்திட்டேன்;

கன்றினைத் தாய் விடலழகோ? கண்ணா! உயிர் வார்த்திட வா!

தொன்று பிறவியெல்லாம் உனையன்றோ சரணடைந்தேன்;

இன்னும் மனமின்றி ஏன் மெளனம் காக்கின்றாய்!

கண்ணை இமை காப்பது போல், கன்றைப் பசு காப்பது போல்

என்னைக் காக்கும் நேரமிது!கண்ணா! கண் திறவாய்!

காலை விடிந்தது காண்! கதிர் கரங்கள் நீண்டது காண்!

சோலை பூத்தது காண்! சொற்பாக்கள் இசைத்தது காண்!

தோளை அணைத்து நின்று தொண்டுகள் செய்திடவே

மாலை மலர்ந்தது காண்! மணம் வீசி நின்றது காண்!

பாலை துளிர்த்திடவே பார்வை ஒன்று ஈந்திடுவாய்!

நாளை எனத் தள்ளாமல் இன்றே நீ கண் திறவாய்!

-காஞ்சனா