திருப்பாவை பாசுரம் 14
உங்கள் புழக்கடைத் தோட்டத்து வாவியுள்
     செங்கழு நீர் வாய் நெகிழ்ந்து ஆம்பல் வாய் கூம்பின காண்
செங்கல் பொடிக் கூறை வெண்பல் தவத்தவர்
     தங்கள் திருக்கொயில் சங்டகிடுவான் போகின்றார்
எங்களை முன்னம் எழுப்புவான் வாய் பேசும்
     நங்காய் எழுந்திராய் நாணாதாய் நாவுடையாய்
சங்கொடு சக்கரம் ஏந்தும் தடக்கையன்
     பங்கயக் கண்ணானைப் பாடு ஏல் ஓர் எம்பாவாய்

எம் பாவை 14

புல்லினத்தின் புதல்வியாய் முள் தாங்கிய உடலியாய் உனக்கான

மெல்லிசை மீட்ட யுகங்கள் கடந்த மூங்கில் நானென்பதை அறிவாயோ

கண்ணா! உன் சுவாசத்தை வாசிக்கும் குழல்கள் யாவிலும்

எத்துளையிலோ என் உயிர் தாங்கியிருக்கிறாய் என்றறிவேன் எனினும் எனக்கான பாடல் இசைக்க மட்டும் ஏன் மறந்தாயோ நானறியேன்!

உறங்கியது போதும் கிருக்ஷ்ணா! என் உள்ளம் அழைப்பது 

உன்னைத்தான் என்பதை நீ உணரத்தான் வேண்டும்! 

பாசாங்கை விட்டொழித்து பாவை உயிர் காத்திடவா!

பாரங்கள் நீக்கி பதிலை நீ சொல்லிட வா!

-காஞ்சனா