திருப்பாவை பாசுரம் 11
கற்றுக் கறவைக் கணங்கள் பல கறந்து
     செற்றார் திறல் அழியச் சென்று செருச் செய்யும்
குற்ற மொன்றில்லாத கோவலர் தம் பொற்கொடியே
     புற்று அரவு அல்குல் புனமயிலே போதராய்
சுற்றத்துத் தோழிமார் எல்லோரும் வந்து நின்
     முற்றம் புகுந்து முகில் வண்ணன் பேர் பாட
சிற்றாதே பேசாதே செல்வப் பெண்டாட்டி நீ
     எற்றுக்கு உறங்கும் பொருள் ஏல் ஓர் எம்பாவாய்!

எம் பாவை 11

சகா என்றழைத்தால் சடுதியில் வருவேன் என்றாய்;

மகாதேவா! நாள் பத்து கடந்த பின்னும் இன்னும்

மெளனம் கலைத்தாயில்லை-சகியெனச் சொன்னது

சத்தியம்தானா எனச் சொல் என் சகா!

நீ அணைத்த தோள்களில் நிம்மதி தேடுகின்றேன்;

தீயெனச் சுடும் வாழ்க்கையை மாற்ற இன்றேனும்

நீ வர வேண்டும் என்றே வேண்டுகின்றேன்;

இருள் போதும் கண்ணா! இந்த இரவை 

விடிய வைக்க இப்போதே விரைந்து வா!  

எனக் கூவும் குரல் கேட்கலையோ!

அவன் காதிற் சொல்லேலோர் எம்பாவாய்!

-காஞ்சனா